Kunegunda traci głowę dla Ludwika, jest w nim szaleńczo zakochana. Na co dzień oschła Adelajda, dobitnie przypomina pasierbicy o powściągliwości w okazywaniu uczuć. Król przybywa na Wawel. Jest niezadowolony widząc Ludwika bez wojsk, które obiecał jego ojciec.